دو دو رو دو دود…دود دود

—-

یه فرضیه هست که می گه اگه کسی ده هزار ساعت کاری رو انجام بده در انجام اون کار بسیار عالی می شه.

درست و غلط یا قابلیت تعمیم دهی اش و موارد استثنا به کنار این فرضیه به درد من خورد. اینجوری که حساب کردم اگه چهار سال روزی هفت ساعت کاری رو انجام بدم در پایان چهار سال به درجه ی اجتهاد در اون کار می رسم.

بنابراین توی شلوغ پلوغی روزهام واحد ها رو ساعت ساعت کنار گذاشتم و وقتی که کاری رو شروع می کنم حداقل نیم ساعت رو به طور متمرکز روی اون یک کار یا اون یک مبحث وقت می گذارم و سعی می کنم روزی حد اقل شش هفت ساعت کامل و متمرکز رو برای کارم کنار بگذارم.

اگه بعد از چهار سال جلوی اسمم حجت الاسلامی, آیت اللهی, مرجع عظامی چیزی دیدین که یعنی به نتیجه رسیده. اگه نه که یه جیزی در حد همین جوجه موجه ها واسه خودم می پلکم و دونه ور می چینم.

از بنده به شما نصیحت, اگه هر روز صبح نیم ساعت زودتر ازباقی اهالی (خصوصا کودکان دلبند) از خواب بیدار بشید و اگه هر شب یه مورد موفقیت بزرگ اون روزتون رو ثبت بفرمایید زندگی بسیار شادتری خواهید داشت. کسانی که این رویه رو داشته اند می دونند بنده چی عرض می کنم.

—-

تجربه من می گه اگه دنبال چیزی جایی می گردی و پیداش نمی کنی از دوحالت خارج نیست. یا درست نگاه نکردی یا اصلا اون چیزه اونجا نیست. برو یه جای دیگه رو بگرد. و اصلا چرا اینقدر حواست پرت شده یا بی احتیاط بودی که گمش کردی. دیروز داشتم برنامه مستند بی بی سی در مورد این هواپیمای مالزیایی رو می دیدم. خلاصه مستند همین چهار عبارت بود که خدمتتون متعرض شدم.

از بنده به شما نصیحت, اگه چیزی رو گم کردین و در پیدا کردنش به مشکل  برخوردین بخت دختر شاه پریون رو گره بزنید. تضمینی در صد در صد موارد جواب می ده. وقتی شیء رو پیدا کردین حتما بلافاصله بخت دختر خانم رو باز کنین. اگه بلد نیستین چطوری به بنده بفرمایید تا خدمتتون عرض کنم.

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار