من, تو, دومينو
کت بالوی متفکر May 5th, 2005يه تلنگر به يكي از دونه هاي دومينو مي خوره, مي افته, مي خوره به بعدي, بعدي مي افته, مي خوره به بعدي….تا آخر.
شايد من, يا تو, شايد ما همون دونه اي از دومينو باشيم كه ضربه رو روي خودش مي گيره. مقاومت مي كنه و نمي افته, تا بقيه ي دونه هاي دومينو هميشه صاف و راست سر جاشون بايستند.
شايد اينطوري ديگه خيلي از دومينو ها سرنگوني رو سرنوشت محتوم همه ي قطعه هاي دومينو ندونند.
دوستتون دارم, خوش بگذره, به اميد ديدار
May 5th, 2005 at 4:55 pm
عجب تشبيهي!!!