یادتونه یه مدتی‌، سال‌ها سال پیش برای آقای منتظری جوک میساختند؟ یکی‌ از جوک‌ها هم در مورد سفرش به تونس بود. تا میگفته “مردم تونس” آنها از سر جاشون به نشونه احترام پا می‌شدند. سه‌ چهار بار این اتفاق میفته، تا این که آقای منتظری خسته میشه و میگه “مردم تونس، چتونس؟، مگه پونز زیر کونتونس؟”.

حالا داشتم این مقاله بی‌بی‌سی رو میخوندم. یاد اون جوک افتادم.

مردم ایران، تونس، مصر، لیبی‌ و خیلی‌ جاهای دیگه که انقلاب اتفاق افتاده نمی‌فهمند که انقلاب، یا حالا هر جور تعویض قدرت به خاطر این نیست که حجاب یا ریش آزاد بشه یا ممنوع بشه. یک سیستم آزاد و موفق سیستمی‌ هست که در اون ممنوع کردن حجاب، بی‌ حجابی، ریش و سه‌ تیغه بودن ممنوع باشه و همه آزاد در انتخاب آرمان و عقیده شون باشند.

سر کلاس زبان در تورنتو، شیش هفت سال پیش، بحث آزاد داشتیم. آقای پاکستانی‌ میگفت اگه کسی هنوز می‌خواد لباس پاکستانی‌ بپوشه واسه چی‌ میاد تورنتو؟ همون کشور خودش بمونه. به آقاهه گفتم مردم نمیان تورنتو که لباس پاکستانی‌ بپوشن، یا دامن مینی ژوپ و بیکینی. مردم میان تورنتو که آزاد باشند هر کدوم از اینها رو که میخوان، بپوشن.

بحث ارمیا و آکادمی گوگوش هم شبیه به همین بود. بحث در مورد خوب یا بد بودن، و نقد آکادمی رو می‌گذریم کنار. من دلیلی‌ نمی‌بینم که سه‌ سال تمام برنامه بگذارن که نهایتاً یه خانم محجبه رو برنده اعلام کنند. دروغ چرا، من قبل از این که ببینمش، صداش و شنیدم، و واقعاً صداش و دوست داشتم. ساده بود و دلنشین میخوند. به هر حال، گذشته از سلیقه من، دو نکته اینجا مطرحه:

اول این که تا زمانی‌ که تحمل حجاب یا لخت بودن آدم‌ها رو نداشته باشیم، دموکراسی‌ در ما ریشه نداره. و دوم این که، در جامعه‌ای که در رگ و ریشه آدم‌ها مذهب جاری هست، اگه قرار هست مذهب کم کم منعطف تر بشه و یه خانم محجبه بیاد روو صحنه، قشنگ باشه، لبخند بزنه، و موزیک بخونه بهتر هست، تا مذهبی‌ که خشک باشه، خانم مجری فقط با خانم‌ها مصاحبه کنه، خانم‌ها حق خوندن که هیچ، نفس کشیدن هم نداشته باشند.

به هر حال، فکر می‌کنم همه باید رادیکال بودن رو رها کنیم، همدیگه رو تحمل کنیم، احترام بگذریم، بپذیریم، و دوست داشته باشیم. نه به برهنه شدن گلشیفته ایرادی وارد بدونیم، و نه به برنده شدن و آواز خوندن ارمیا.

دوست دارم دخترم جایی‌ بزرگ بشه که اگه تصمیم گرفت نقاب‌ بگذاره، یا استریپر بشه، در هر دو صورت، احترام و امنیتش حفظ بشه،و در هر صورت خودش به محجبه ها، و استریپر‌ها به یک اندازه احترام بگذره، صرف نظر از پوشش انتخابی اونها. در عین حال، به هیچ کسی اجازه نده پوشش یا اعتقادی رو بهش تحمیل کنه. به خودش احترام بگذره، و به خودش عشق بورزه، چه در چادر، یا در بیکینی، یا حتی بدون بیکینی.

دوستتون دارم، خوش بگذره، به امید دیدار