یکی دو ماه پیش یه برنامه ی رادیویی گوش می دادم در مورد اتیکت یا همون آداب معاشرت خودمون.
یه درسی توی دانشگاه اضافه شده به همین اسم, که به ملت آداب معاشرت یاد بده.
خانومی که استاد این درس بود توی رادیو مصاحبه داشت, و به این سوال که تعریف اتیکت چی هست این جواب رو داد:
اتیکت یعنی این که در وضعیت های مختلف طوری رفتار کنیم که سایر حضار احساس راحتی کنن و معذب نباشن.
با این تعریف مثلا توی آسانسور یا توی رستوران, با موبایل صحبت کردن خلاف اتیکته, یا در جمع نباید انگشت توی دماغتون کنین, یا فرضا خدایی نکرده صدای مشکوک از خودتون صادر کنین.

از طرف دیگه از وقتی اومده بودیم کانادا در مورد دستشویی آقایون کنجکاو بودم. یه تفاوت هایی با مال خانوما داره. می تونن ایستاده در عرض ده ثانیه کارهای سرپایی شون رو تموم کنن و بدون بیرون. منتها همیشه برام سوال بود که معذب نمی شن!
توی رختکن استخر نه مسلما, چون توی رختکن استخر ارتباط ها کاری نیست و به هر حال کسی قضای حاجت نمی کنه! دستشویی ولی حکایتش جداست.
یه بار هم ساعت های خلوت شب که با گل آقامون رفته بودیم یه مرکز خرید, گل اقامون دید کسی توی دستشویی مردونه نیست. صدام کرد که برم نگاه کنم و من فضول توجیه بشم که جریان از چه قراره!

حالا…همین لحظه روی سایت you tube این کلیپ رو دیدم:
بفرمایید, اتیکت در (گلاب به روتون) دستشویی مردونه!!!!

دوستتون دارم, خوش بگذره, به امید دیدار