سی و چهار تا دانش آموز توی تصادف کشته می شن. امروز هم هشتاد تای دیگه…یه بار هم یه هواپیما صاف می ره توی یه ساختمون…یه هواپیمای دیگه سقوط می کنه…زلزله می شه…سیل میاد…اینها نخود لوبیاست راجع بهش حرف می زنیم. آدم که نیستن!
دولت هم خوش خوشانشه نگران روسری بنده است و ملت مظلوم فلسطین و لبنان و حزب الله و اسراییل و انرژی هسته ای و درست کردن اوضاع دنیا!

مظلوم تر از ملت ایران توی تمام دنیا پیدا نمی شه.

شوهر بهتر از گل آقا نمی تونستم پیدا کنم. کله شقی من…بد خلقی های بی دلیل…و به هر حال نهایتا ایستاد و یک ربعی صبر کرد تا جیغ زدم و بیخودی فریاد زدم. بعد مشکلاتم خود به خود حل شد. دارم مثل آدمیزاد زندگی می کنم حالا.
داشتن همچین شوهری به آحاد نسوان توصیه می شود.

ولله اگه یه آدمی پیدا بشه خر رو بگذاره روی دوشش و به آقا خره سواری بده معلومه که به عقلش شک می کنن. اگه یه آدمی هم پیدا بشه و بخواد بره رو گرده ی آقا شیره سوار شه بازم به عقلش شک می کنن.
حالا اگه بنده و جنابعالی همون خره باشیم اصلا و اصولا هر کی برسه سوار گرده مون می شه. اگه شیره باشیم اصلا به درد سواری دادن نمی خوریم.
اصلا و اصالتا اگه شیر بودی که هیچ. اگه ماهیتا خر بودی هم که به هر حال سواری دادن جزو شرح وظایفته دیگه. معمولا…چندان ککت هم نمیگزه. حالیت هم نیست.خری آخه.

باهوشترین ها به نظرم اونهایی باشن که می رن سراغ آقا اسبه. سواری می کشن ازش. خوبش رو انتخاب می کنن. تعلیمش می دن. مسابقه می دن باهاش. آخر سر خودشون و آقا اسبه مدال افتخار رو با هم برنده می شن.
همممم…من رو یاد یه زناشویی موفق می اندازه. گرچه..با رنگ و لعاب قشنگتر زناشویی موفق واسه هر دو نفر عینهو مسابقه ی قایقرونی دو نفره می مونه. اونجوری تشبیه نازتریه!

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار