موضوع کار کردن یا نکردن زنان یه موضوع شخصی نیست. به عبارتی هر زنی که کار نکنه و خونه بنشینه به کل جامعه زنان خیانت کرده. دلیل؟
نتیجه نهایی کار نکردن زنان چیه؟ جمع شدن ثروت و امکانات دردست مردان. پیشرفت اجتماعی و علمی و اقتصادی مردان و در عوض اتکای اقتصادی زنان به مردان, از عرصه اجتماع رانده شدن زنان و رکود علمی زنان.
از طرف دیگه اگر فرض کنیم که همه ما در برابر توانایی هایی که به ما داده شده مسئول هستیم باید بپذیریم که توانایی های زنان که به شکل کاملا استفاده نشده باقی خاهد ماند رو باید جوابگو باشیم. به عبارت دیگر هر زنی مسئول توانایی های خودش است و باید از این توانایی ها و از وقتی که داره به بهترین و مفیدترین شکل استفاده کنه.
درباره مسئولیت در برابر خانواده چرا مسئولیت رو فقط به شکل بیرون خانه برای مرد و داخل خانه برای زن تقسیم کرده ایم؟ این تقسیم بندی باعث تمام مشکلات بالا خاهد شد. بنابراین درست ترش این است که این وظایف برای زن و مرد به طور مساوی تقسیم بشند.در این صورت زن هم در پیشرفت اجتماعی, علمی و اقتصادی سهمی مساوی با مرد خاهد داشت.
از سوی دیگر فراموش نکنیم که ما قبل از خانواده و هر کس دیگر در برابر زندگی خودمون مسئول هستیم. پس با توجه به این که ضرر صندوقخانه نشینی قبل از هر فرد دیگر به خود شخص می خوره و اون رو برای تمام زندگی تبدیل به موجودی طفیلی می کنه کاملا ضرورت استقلال مالی احساس می شه.
در گذشته موضوع به این حد حساس و به این حد امکان پذیر نبود. چرا که امکان جلوگیری از بچه دار شدن نبود. امکانات رسیدگی و انجام کارهای خانه در کوتاه مدت وجود نداشت و از همه مهمتر شعور اجتماعی و فردی به این حدی که حالا هست نبود. اما در حال حاضر با تعاریف نسبتا روشنی که از حقوق انسانها داریم و با توجه به رشد بسیار سریع اجتماع و اقتصاد و با توجه به اثبات این مسئله که زنان توانایی های فکری برابر با مردان دارند و ناتوانی های فیزیکی هم نسبی است- و در مواردی مقاوم بودن بدن و روحیه زن جبران کننده این ناتوانی های نسبی می شود- اهمیت و غیر قابل اجتناب بودن فعالیت اجتماعی زنان انکار ناپذیر می شود.
به هر شکل زنی که کار نکند اولا در برابر خودش وثانیا دربرابر جامعه زنان مجرم و گناهکار خاهد بود.
یاد و کوشش همه زنان و مردانی که از ابتدای تاریخ تاکنون برای تثبیت حقوق زن و حقوق انسان سعی کرده اند گرامی باد. ما این خوشبختی رو از خودمون نداریم بلکه از زنان و مردانی به ما رسیده که ممکن است از وجود و نام و تلاششان حتی چیزی به گوشمان نرسیده باشد. باز هم یاد تمامی انسان دوستان تاریخ گرامی و راهشان پررهرو و تلاششان پرثمر باد.
دوستتون دارم,خوش بگذره, به امید دیدار