این کامنت رو مامانم برای نوشته ی دو تا پایین ترم گذاشته بود.
چون خودم بهتر از این چیزی نداشتم که بنویسم و خیلی هم از شعر و هم از جمله ی بعدش خوشم اومد عین کامنت رو اینجا گذاشتم.
——————————————————————

خانومی سلام.بمناسبت شاعر شدنت برات يک شعر قشنگ از ه.ا.سايه مينويسم.
سينه بايد گشاده جون دريا
تا کند نغمه ای چو دريا ساز.
نفسی طاقت ازموده چو موج
که رود صد ره و بر ايد باز.
تن طوفان کش شکيبنده
که نفرسايد از نشيب و فراز.
بانگ دريا دلان جنين خيزد
کار هر سينه نيست اين اواز…..

کتی خانمی سال نو برای تو و گل اقای گلتر از گل مبارک باشه وسال خيلی خوبی داشته باشيد.
هميشه در زندگی يادت باشه پرنده ای که پرواز نميکنه سقوط هم نميکنه.پس لذت پرواز به خطر احتمالی سقوط مي ارزه..خيلی دوست دارم
مامان فری
————————————–
متاسفانه در بیشتر لحظات عمرم یه کم زیادی پرواز کردم. و هنوز هم این عادت عجیب رو دارم, خوب دیگه یا سقوطه و یا اوج.
تصمیم های عجیب و کارهای عجیب تر و ریسک و پاش واستادن و از هیچی نترسیدن. از لحظه ی انتخاب رشته ی دبیرستانم تا همین لحظه. و جالب خودخواهی همیشگی منه در گرفتن و اجرای تصمیم هام. وقتی یه چیزی رو می خوام و باید به هر قیمتی که شده بهش برسم. مهندس شدن, استقلال مالی از خانواده, ازدواج با گل آقا, کانادا اومدن, قطع کردن دوتا از دوستی هایی که خیلی باهام نزدیک بودند,برخورد متفاوت با مذهب ,رفتن کلاس بازیگری و یه عالمه چیزهای خرده ریز دیگه که توی اینها گم می شن, و جالب اینه که برای هر کدومش اطرافیانم رو خیلی خیلی بیش از خودم اذیت کردم.

خانواده ام رو که حسابی اذیت کردم. برای همینه شاید که مامانم هر وقت تلفن می زنه یه عالمه سفارش می کنه که گل آقا رو اذیت نکنم. دخترش رو می شناسه.

مامان گلم, راستی راستی که خودت من رو تربیت کردی. اصلا و ابدا شک نداشته باش.

دوستتون دارم, خوش بگذره, به امید دیدار

پیوست: این لینک و این لینک هم از هادی خرسندی عزیزه, سر بزنین , قشنگ سروده.