یه جای کار می لنگه! یعنی همه جای کار می لنگه. از هر طرف که نگاه کنی می لنگه. دردناک هم می لنگه.

روز روشن تجاوز گروهی می کنند. یعنی رسما عروسی رو تبدیل می کنند به اورجی پارتی!
وسط خمینی شهر!
یه چیزی رو نمی فهمم. این ملت ناموس پرست خواهر مادر دار که قطعا عروسی رو خانوادگی رفته بوده اند, یعنی مورد تجاوز یه عده ای غیر از خود ملت قرار گرفتند یا خود ملت دسته جمعی تجاوز رو انجام داده اند, اون هم در یک محیط کاملا خانوادگی. یعنی کل مردهای اون عروسی حریف دسته ی متجاوز نشده اند!! دسته ی متجاوز مسلح بوده پس. ولله هر طور فکر می کنم می بینم امکان نداره اقایون مهمان در عروسی از منظره ی انزجار آور تجاوز به عزیزانشون (حالا نخواهیم بگیم ناموس) لذت برده باشند.
حالا بامزه اینجاست که حجت الاسلام دکتر (!) فرامرز سهرابی می گه که بدپوششی و بد حجابی در روستاهاباعث تحریکات اجتماعی می شه!!!
یعنی آقایونی که تجاوز کرده اند اصولا تقصیر ندارند! بالا بری پایین بیای تقصیر ندارند. در تمام این موارد خانوم ها مقصر بوده اند که اصولا روی کره ی زمین وجود دارند!

تجاوز در همه جای دنیا پیش میاد. مثل قتل. مثل اعتیاد. پدیده ی زشتیه. کریهه. مشکل اساسی اما تجاوز نیست. فرهنگ ها و جوامع, تفاوتشون در برخورد و تحلیل پدیده ی تجاوز هست. کریه تر از پدیده ی تجاوز, پدیده ی زن ستیزی و حقیر کردن بی حد زن و انسان هست که داره در ایران ریشه می کنه. تجاوز شاخه های زشت و مسموم این ریشه است.

یکی از همین حجت االاسلام ها یا مسوولین وقیح نیروی انتظامی گفته بود امنیت زن در ایران اسلامی بیشتر از امنیتی است که در کشورهای غربی وجود داره.
من یک زنم. بیست و هشت سال در ایران زندگی کرده ام. نه سال در یک کشور غربی. این جناب حجت الاسلام یا مسوول (یادم نیست کدوم) بسیار وقیح, شکر اضافی میخورند. زیادی هم شکر اضافی می خورند.

هر چند نفرین کردن کار سخیفیه و ناشی از ناتوانی اما امیدوارم تمام کسانی که اینطور زندگی آدم ها رو, زندگی نسلها و ملت ها رو نابود می کنند به روزسیاهی بیفتند که آرزو کنند ای کاش مورد تجاوز دسته جمعی قرار می گرفتند.

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار