هر چیزی استانداردی داره. اندازه و شکل بدن انسان هاو حیوانات هم استانداردی داره. معمولا قلب یه ضخامت معمول داره, مغز یه قطر خاص داره, کله هم معمولا گرده و کروی, همین موضوع درباره حیوانات هم دیده می شه مثلا مرغ ها معمولا دوتا پا دارند.
غرض از این حرف ها این که از ما که گذشت اما جون هر کسی که توی دنیا دوستش دارین, جون خودتون اصلا اگر کسی رو دوست ندارین, هر وقت خواستین با یه کسی دوست بشین اول ضخامت قلبش رو اندازه بگیرین که از برگ گل کمتر نباشه , قطر مغزش رو اندازه بگیرین که از نخود کمتر نباشه, کله اش رو نگاه کنین که شق نباشه, مرغ هاش رو نگاه کنین که دوتا پا رو داشته باشند.
اگر این شرایط رو در کسی ندیدید دور دوستی باهاش رو یه خط گنده بکشین حتی اگه از مهربونی لنگه نداشته باشه, از شعور تک باشه و از دلسوزی کسی به گردش نرسه.با این آدم ها دوستی نکنید حتی اگه از شدت تنهایی تارعنکبوت بسته باشین.

درس امروز استانداردهای بدن تموم شد.
دوستتون دارم, خوش بگذره, به امید دیدار