اتفاقاتی که در غزه می افتند رو دوست ندارم. صرفنظر از بحث فلسطین و اسراییل و صرفنظر از اختلافاتشون با تاریخی بیش از سه هزار سال منزجرم از تصاویری که می بینم.

این وسط جانبداری ایران و آمریکا از دولت ها یا جنگها شون به بهانه ی حقوق بشر رو درک نمی کنم.
هر دو دولت به صورت آشکار بیش از بسیاری دولت های دیگه حقوق بشر رو نقض می کنند. هر دو دولت به دلایل مختلف سنگ حقوق بشر رو به سینه می زنند. از بارز ترین مثال هاش جنگ عراق است و جنگ فلسطین.
به عبارتی دولت مقصر و ملت قربانی بحثی است جدا. جانبداری های ایران و آمریکا بحث های جدا.

تصاویر که پخش می شند کانال تلویزیون رو عوض می کنم. تصاویر بچه ها دلخراشه. زخم دست و صورت و نقص عضو شدنشون اونقدری آزارم نمی ده که تخم کینه ای که از حالا در دلشون کاشته می شه و می شه دلیل جنگ نسل های آتی.

سازمان ملل هم احتمالا نیروهاش رو از غزه بیرون می کشه. دژا وو!!

دوست های عراقی دارم. آدم های خوبی هم هستند. چرا هشت سال با هم جنگیدیم؟ کسی می دونه؟

و…همیشه جاودان.

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار