امروز تولد منه.
طبق معمول هر بار تولدم صبح دقیقا سر ساعتی که باید به دنیا اومده باشم -به وقت ایران- تلفن زنگ زد. مامانم بود. خوب…انتظار این رو داشتم. همیشه خیلی خوشاینده. یه عشق پایدار زاده ی طبیعت رو هر روز تولد یاد آوری می کنه.
باز هم مثل همیشه بعد از ازدواجم اولین کادو رو از گل آقا گرفتم. انتظار این رو هم داشتم. همیشه خیلی خوشاینده. یه عشق پایدار زاده ی انتخاب رو تمدید و تجدید حیات می کنه.

اومدم سر کار. اینجا هیچ کس نمی دونه که امروز تولد منه. روز تولد من توی شناسنامه شهریور ماه ثبت شده. سر کار هم همون ماه رو برای من تولد می گیرند.
امروز همین که رسیدم سر کار یه آقایی که مرد بسیار خوبیه اما توی کار کمی سخته و انرژی می بره و سرگروه مدیر پروژه هاست اومد سر میز من. سلام کرد و بهم یه گلدون کوچولو پر از گلهای قشنگ بنفش و زرد داد و گفت خودش بلد نیست از گل نگهداری کنه. ترجیح می ده گلدون رو بده به کسی که بتونه آبشون بده و نگهداری شون کنه!!! این…خارج از انتظار بود و …به نیت خوب گرفتمش. شانس…برای من که گاهی به نشانه ها اعتقاد دارم.

سی و چهار ساله شدم.
تولدم مبارک…

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار